Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη επάνω στο πολυσυζητημένο θέμα της σουρντίνας σαντουριού.

Η μελέτη και η κατασκευή κινήθηκε σε δύο βασικούς άξονες.

Ο πρώτος ήταν να μην έχει μόνιμο χαρακτήρα η τοποθέτηση της σουρντίνας για να μην γίνονται στο όργανο παρεμβάσεις όπως τρυπήματα, βίδες κλπ, μιας και για το Ελληνικό σαντούρι η σουρντίνα είναι απαραίτητη μόνο σε ορισμένες δουλειές όπως οι ηχογραφήσεις.

Ο δεύτερος άξονας πάνω στον οποίο κινήθηκε η μελέτη και η κατασκευή ήταν το να δουλεύει η σουρντίνα με την σωστή φορά δηλαδή όπως δουλεύει στο πιάνο και στο cimbalom, μιας και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι σουρντίνες για φορητά όργανα λειτουργούν ανάποδα.

Η συγκεκριμένη σουρντίνα, φορτισμένη από δύο ελατήρια, πιέζει τις χορδές όταν το πεντάλ δεν πατιέται και τις απελευθερώνει όταν πατηθεί το πεντάλ.

Τα δύο βασικά πλεονεκτήματα αυτού του χαρακτηριστικού της είναι πρώτο ότι ο παίκτης μπορεί να μελετήσει τεχνικές πεντάλ αντίστοιχες με αυτές του πιάνου και του cimbalom ορχήστρας και δεύτερο, και ίσως πιο σημαντικό, είναι το ότι ο παίκτης μπορεί ρυθμίζοντας την φόρτιση των ελατηρίων να επιλέξει μέσα από μια αρκετά μεγάλη γκάμα ήχων, αυτόν τον ήχο που κάθε φορά θέλει δηλαδή, πιο «κοφτό» ή πιο «απλωτό».

Κλείνοντας θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι λόγω των διαφορών που υπάρχουν στις διαστάσεις των σαντουριών η σουρντίνα κατασκευάζεται ειδικά για το κάθε όργανο.

Ελπίζω να καλύψει τις ανάγκες σας.